Ook voor Oostburg 3 stond dit weekend de eerste competitiewedstrijd op de planning. Hieronder het verslag, wat de reporter van dienst begint met een korte terugblik naar vorig seizoen:
Vandaag, 11 december 2016, stond de wedstrijd tegen Hulsterloo 2 op het programma. Sommigen zijn meestal maar 20 minuten voor aanvang aanwezig, maar vandaag was het ruim 1,5 uur van te voren; Oftewel de verste uitwedstrijd stond op het programma. Dit was ook wel te zien aan het aantal afmeldingen, want waar vorige week nog gesmeekt moest worden of sommige niet toch een ‘dagje morressen’ of ‘dagje Sluis’ wilden doen, waren we nu blij met 13 man. De zondagmorgen vertrokken we uiteindelijk met 12 man…; zo begon vorig jaar het wedstrijdverslag…
Anno nu ( 24 september 2017 ) was onze wedstrijd tegen Hulsterloo 2 al vroeg in het seizoen. Er waren deze keer ook aardig wat afmeldingen en toen bleek dat Hulsterloo 1 vrij was leek het wel of nog meer spelers andere verplichtingen hadden. Ook spelers die op onze reservelijst staan, konden we helaas niet allemaal over beschikken. Speciale dank aan Sten dat hij onze gelederen wilde versterken. Voor de gemiddelde leeftijd iets omlaag te halen was dit ook welkom. Uiteindelijk stonden er zaterdagavond 12 spelers op de lijst en Jethro ging mee als mental coach, waterdrager en voor de gezelligheid. Zo voor een eerste wedstrijd van het seizoen met sommigen (g)één training in de benen toch wel lekker één wissel…
De zondagmorgen bij vertrek bleek iedereen er bij ons te zijn, maar moesten we nog wat spelers oppikken. Toen we in Nieuw-Namen aankwamen bleek dat we nog met 11 spelers waren. Gelukkig was onze Jethro fysiek in staat om de honneurs waar te nemen als volleerd assistent-scheidsrechter en iedereen wist dat men de volle negentig minuten moest aanzetten. Toch wel even pittig voor sommigen, want niet iedereen bleek geheel fit te zijn, sommigen hadden sinds mei geen bal meer aangeraakt oftewel; we zouden het wel zien.
De wedstrijd begon gelijk opgaand. Goed positie kiezen, welke spelers van het 1ste deden mee, waar de zwakste schakel bij die mannen, maar vooral uitgaan van de eigen kracht. De bal ging goed rond met af en toe nog wel de jonge gretigheid om snel naar voren te gaan. Het hoofd wil wel, maar de benen niet altijd. Een mooie aanval werd afgerond door Johan en iedereen mocht het horen. We bleven voetballen en dit resulteerde ook in de 2-0. Johanan werd gehaakt in de zestien meter en Dimitri benutte de pingel. Hulsterloo kreeg ook wat kansen. Eén van die kansen die ze kregen was ook raak. Balverlies op middenveld, niet (kunnen) omschakelen, op snelheid geklopt en 1-2. We lieten ons niet gek maken en met wat opportunisme bleven we voetballen. Angelo probeerde ook eens uit te halen richting doel en de ‘plaggen’ vlogen in het rond. Menigeen, waaronder de schrijver, had zich al omgedraaid om positie te kiezen, maar de bal lag toch ineens achter de keeper, 1-3. Als de bal tussen de palen is, heb je kans om te scoren zou zomaar iemand kunnen zeggen. Dit was ook de ruststand.
Na de rust niet snel een tegentreffer oplopen was het motto en dat lukte ook. Alleen wel met hangen en wurgen. We stonden goed onder druk en Mike moest vol aan de bak. Grip op het middenveld was weg en de aanvallers waren helemaal buiten beeld. Gebrek aan conditie, trainingsarbeid, teveel vocht genuttigd ‘de zaterdag /zondagmorgen’ waren allemaal oorzaken die nu zichtbaar werden. Jethro had vorig jaar een paar schitterende reddingen en Mike was deze keer op basis van de tweede helft ‘man of the match’. Op routine, geluk en mentaliteit bleef het lang 1-3. Bij één van de schaarse uitvallen werd het zowaar 1-4 via Peter. Opluchting alom want de druk was hoog. Hulsterloo scoorde 10 minuten voor tijd nog de 2-4. Hulsterloo kreeg nog kansen, maar wij ook nog volop. Eén tegen één met de keeper was in de beste jaren van Peter een zekerheidje, maar ‘de pijp’ was leeg. Angelo mocht een keer voor eigen succes gaan, maar speelde Johanan aan die opzichtig buitenspel stond. Als zelfs Niek kramp krijgt dan weet men wel dat we blij waren met het eindsignaal.
De eerste punten zijn binnen, lang geleden zo’n start en moe maar voldaan konden we richting Oostburg. Op naar volgende week.
